„Superland”: Verónica Palmieri i jej podróż między światem oniryzmu a światem autobiograficznym

Po raz pierwszy w galerii Tramo artystka Verónica Palmieri prezentuje swój wewnętrzny świat na wystawie indywidualnej zatytułowanej Supertierra , na której prezentuje zbiór dzieł w stylu surrealistycznym , kuratorowanych przez Melisę Boratyn i Rosario Villani.

Tytuł wystawy nawiązuje do planety pozasłonecznej o masie większej od masy Ziemi , hipotetycznie nadającej się do zamieszkania, lecz wciąż nieosiągalnej. Dla artysty jest to także „ równoległa rzeczywistość rządzona nieliniowym czasem”, przestrzeń, w której współistnieją żywi i umarli, to, co namacalne i to, co oniryczne, to, co autobiograficzne i to, co uniwersalne.

Ta dwoistość wyznacza ton spektaklu opartego na ciemnej i intensywnej palecie barw , z mnóstwem odcieni ziemi, w scenach przesiąkniętych poetycką dziwnością: maleńkie konie, psy, anioły, kobiety, kury, drzewa, które wydają się mieć futro lub żyły, tajemnicze wnętrza i niebo łączące się z wodą.

„Każdy obraz rozgrywa się w innym otoczeniu, ale wszystkie są częścią tego samego symbolicznego wszechświata i mają tę samą atmosferę” – mówi w wywiadzie dla Clarín .

„Staram się nie analizować ani nie rozumieć obrazu, który mam w głowie, ani nie szukać znaczenia. Kiedy zaczynam malować, głównym ćwiczeniem nie jest przywiązywanie się do tej idei i pozwolenie, aby malarstwo mnie prowadziło . Pozwalam, aby wydarzyło się to, co musi się wydarzyć, i pozwalam, aby pojawiło się to, co musi się pojawić. Malowanie ma moc i determinację, których ja nie mam; to stan podobny do medytacji, obserwacji i komunii” – mówi.

Palmieri pracuje w czasie narzuconym przez jego życie wewnętrzne , bez pośpiechu, jak podkreśla kuratorka Melisa Boratyn, definiując sposób, w jaki twórczość Palmieriego oczarowuje, kształtuje i przekształca.

„Te obrazy materializują idee, marzenia i pytania, które w ostatnich latach nabrały nowego wymiaru, i odsłaniają wielowarstwowość, fałdy, symbole i interpretacje jego twórczości” – pisze w tekście kuratorskim.

Kompozycje pozostawiają prawdziwe przestrzenie, otwierając się na niemożliwą geografię . Jak mówi Palmieri: „Nie wiemy, czy gwiazdy odbijają się w wodzie, czy też niebo i morze są odwrócone”.

Muszle, stworzenia morskie, psy, anioły, pawie, kury i postacie ludzkie współistnieją z naturą w nieskazitelnych i tajemniczych wnętrzach, niektóre bardziej realistyczne, inne zdecydowanie oniryczne , w niepokojących kompozycjach artysty.

Palmieri urodziła się w Buenos Aires w 1974 r., kształciła się w Narodowej Szkole Sztuk Pięknych Prilidiano Pueyrredón i przebyła długą drogę od ilustracji modowej, przez rysunek jako rzemiosło, aż po malarstwo .

Mieszkała w Londynie, gdzie zaczęła zarabiać na życie zawodowo jako ilustratorka, ale dopiero po powrocie do Argentyny w 2004 r. malarstwo stało się centralnym punktem jej twórczości. W 2003 roku poznała muzyka Palo Pandolfo , z którym dzieliła życie naznaczone sztuką, aż do jego nagłej śmierci w 2021 roku.

W dziełach takich jak „Wesele” Palmieri pozwala, aby historia jego życia stała się obecna . W ten sposób wystawa gromadzi najnowsze dzieła sztuki, które nawiązują dialog ze swoją przyszłością. Zastanawiał się nawet, czy dobrze robi, pokazując tak wiele, ale zrozumiał, że to, co osobiste, jest także częścią całości.

„Kiedy już je namaluję, pozostaje mi tylko odwaga, by im towarzyszyć, mimo że często odsłaniają moją prywatność” – wyznaje.

W wielu z tych dzieł widoczna jest idea przejścia i transformacji , ale także romansu z życiem, przygodą i odkryciami. Na jednym z obrazów postać kobieca leży pod wodospadem wykonanym z włosów, gra na gitarze i otrzymuje białe jajko z drzewa, którego korzenie ściśle przylegają do ziemi.

Przejście do onirycznej rzeczywistości oznacza odejście od jej poprzedniej wystawy w galerii Machete w Meksyku, gdzie wnętrza nadal nawiązywały do ​​codzienności. Teraz scenariusze są bujne, zawieszone w czasie bez współrzędnych, z własnymi zasadami.

„Do tej zmiany doszło naturalnie” – mówi artysta. „Odpowiada to potrzebie przedstawienia tego, co ostatnio mi się przydarzyło i jak każdy nowy proces, opiera się na nowych formach”.

W tej nowej fazie nastąpiła również zmiana palety barw : najnowsze dzieła, „Tree” i „Double”, zachwycają żywszymi kolorami, co jest znakiem, że rozpoczyna się nowa faza, „co daje mi optymizm co do tego, co ma nadejść” – mówi Palmieri.

I mówi: „Często mam wrażenie, że mimo iż to ja trzymam pędzel, obrazy malują się same ”.

Wystawę Supertierra będzie można oglądać do 28 maja w Galerii Tramo (dawniej Smart Gallery), Avenida Alvear 1580, parter, od poniedziałku do piątku od godz. 14:00. do 19:00, wstęp wolny.